Over Jesse.

Voor Jesse was -zoals de legende gaat- vanaf zijn geboortedag al beslist dat hij een gerenomeerd saxofonist zou worden. Zowel Jesse's vader als moeder, hadden zelf heel hun leven saxofoon gespeeld en waren zelf muziektheoretici. Jesse kreeg de liefde voor muziek dus met de paplepel binnen en hij schrokte haar hap voor hap naar binnen. "Mijn moeder en vader waren al-tijd met muziek bezig. Ik kon er gewoon niet omheen en wou eigenlijk heel snel niets liever dan een waardig deel uitmaken van heel het gebeuren. Ik had nooit veel interesse in school toen ik jong was. Op school telde ik de minuten af tot ik kon oefenen en tijdens de andere basisschoolleerlingen hun wiskunde-oefeningen nog aan het maken waren, was ik in mijn hoofd al lang terug thuis saxofoon aan het spelen. Natuurlijk overdrijf ik, nou.. eigenlijk niet, haha! In het begin is muziek als een taal leren. Hoewel ik heel het proces leuk heb gevonden, ging er een hele wereld open, toen ik op het punt kwam dat ik niet alleen een verhaal kon naspelen maar ook een nieuw verhaal kon spelen, wanneer ik wou. Op dat moment ben ik begonnen met improvisatie en begon ik heel veel naar jazz te luisteren. Ik had een paar vrienden die gitaar speelden, eentje drumde. Dat was meer dan genoeg voor een hoop onvergetelijke muziekverhalen."

"Op 18-jarige leeftijd ben ik begonnen met saxofoonles te geven. Dit heeft mij vanaf de eerste dag een fantastisch gevoel gegeven. Het ding wat je het allerliefste doet, leren aan iedereen van 4 tot 99, is voor mij een waar geschenk. Nu, intussen 15 jaar later, doe ik het nog steeds met even veel plezier en enthousiasme. Met plezier en een gezonde dosis doorzettingsvermogen is letterlijk alles mogelijk. Iedereen kan muziek leren!"